VOICE: Vlasnik firme podneo ostavku u Opštinskom veću nakon poziva novinara

“Eko-vet plus”, preduzeće koja je  krajem prošle godine na talasu istovetnih javnih nabavki kao jedini ponuđač dobilo poslove spaljivanja životinjskog otpada u više od trećine opština u Vojvodini ukupne vrednosti preko 60 miliona dinara, preko noći je promenilo i vlasnika i direktora. Ne zna se zbog čega, kao što se ne zna ni zašto je novi direktor glavom bez obzira pobegao od novinarke VOICE-a, a zatim ekspresno podneo ostavku na funkciju u Opštinskom veću u Srbobranu. 

Umesto Branislava Radišića, o čijim vezama sa Srpskom naprednom strankom je VOICE već pisao, novi vlasnik i direktor “Eko-vet plusa” je još očigledniji partijski eksponent. Kao vlasnik preduzeća za spaljivanje životinjskog otpada sa procenjenom imovinom od preko 20 miliona dinara u registru Agencije za privredne registre (APR) upisan je Todor Šimpraga, poverenik SNS-a u Srbobranu i (donedavno) aktuelni član Opštinskog veća zadužen za sport i omladinu.

Na pitanje “Na koji način je postao vlasnik “Eko-vet plusa?” koje mu je VOICE direktno postavio pozivom na službeni broj lokalne samouprave, Šimpraga je odgovorio: “Šimpraga je otišao iz opštine” i prekinuo vezu. Nakon sat vremena, lokalni portal objavio je vest da je Todor Šimpraga podneo ostavku na funkciju člana Opštinskog veća.

Tragom informacije iz anonimnih izvora da “nadstrešnicu za pokrivanje opreme za spaljivanje životinjskog otpada u Vrbasu” odnedavno obilazi “neki novi dečko koji vodi posao”, VOICE je uvidom u registar APR-a otkrio da je Branislav Radišić 20. marta, iz nepoznatih razloga, nestao iz vlasničke strukture “Eko-vet plus” doo.

Promenu vlasništva i upravljanja nad preduzećem koje je za manje od šest meseci od osnivanja dobilo poslove spaljivanja životinjskog otpada u gotovo 20 opština u Vojvodini prijavio je lično Šimpraga.

“Tu sam – nisam tu”

VOICE je kontaktirao Šimpragu na službeni telefon lokalne samouprave Srbobran kako bi mu postavio pitanja u vezi sa promenama u vlasničkoj strukturi “Eko-vet plus”doo.  Nakon što je lično potvrdio da je na telefonskoj vezi, na direktno pitanje: “Kako ste postali vlasnik Eko-vet plusa?”, Šimpraga je odgovorio (pre nego što će spustiti slušalicu): “Šimpraga nije u opštini”.

Na ponovni telefonski poziv, sekretarica je rekla da je član veća zadužen za sport i omladinu “otišao, izleteo iz opštine”.

Nepunih sat vremena nakon što je VOICE pozvao opštinu Srbobran, lokalni portal Srbobran.net je preneo nezvaničnu informaciju da je član veća podneo ostavku.

Ostavku je potvrdio i sam Šimpraga uz obrazloženje  da je “odluka da se povuče sa funkcije lični čin i posledica želje da se više posveti porodici i poslu koji inače radi.” Šimpraga nije precizirao koji to posao “inače radi”, ali je naglasio “ne želi da sutra neko kaže da je u sukobu interesa”, pošto se angažovao u rukovodstvu lokalnog fudbalskog kluba.

Srbobranski funkcioner je, prema javno dostupnim podacima, za manje od mesec dana otkako je postao vlasnik preduzeća za upravljanje životinjskim otpadom preko javnih nabavki sklopio ugovore sa tri lokalne samouprave ukupne vrednosti preko 34 miliona dinara sa PDV-om. Tako je 17. aprila sklopio ugovor i sa Opštinom Srbobran, iako je bio na funkciji člana Opštinskog veća. Vrednost ovog ugovora iznosi gotovo 10 miliona dinara sa PDV-om.

Kako je Todor Šimpraga sa prijavljenim primanjima od nešto preko 33 hiljade dinara i poslovnim prostorom od 40-ak kvadrata u registru imovine funkcionera Agencije za borbu protiv korupcije postao vlasnik preduzeća sa imovinom vrednom oko 22 miliona dinara i favorizovanim statusom u oblasti javnih nabavki – pitanje je bez jasnog odgovora.

Koordinator SNS južne Bačke

Jedinu sponu između Novog Sada, gde je prvobitno osnovan “Eko-vet plus” doo, zatim Vrbasa, gde je pod sumnjivim okolnostima nikla “nastrešnica za pokrivanje opreme za spaljivanje otpada životinjskog porekla” i konačno novog vlasnika iz redova Srpske napredne stranke u Srbobranu jeste Srđan Kružević (SNS, nekad Jedinstvena Srbija), zamenik gradonačelnika Novog Sada, koji je koordinator Srpske napredne stranke za Južnobački okrug kojima ove tri opštine pripadaju.

Kružević je u više navrata, kako je VOICE već pisao, viđen tokom izgradnje nastrešnice u vrbaskom ataru na parceli koju koristi Javna agencija za zoohigijenu opštine Vrbas, a uticaj funkcionera SNS iz vojvođanske prestonice postao je očigledan kada je više od trećine opština u Vojvodini krajem prošle godine sklopilo kratkoročne ugovore po astronomskim iznosima sa debitantskim preduzećem u oblasti upravljanja životinjskim otpadom i žurbi nadležnih lokalnih i republičkih organa da ispoštuju proceduru u oblasti upravljanja životinjskim otpadom.

U lokalnim krugovima u Srbobranu i Vrbasu, uticaj partijskog koordinatora koji “vedri i oblači” je javna tajna kojoj u prilog najbolje svedoči činjenica da umesto izabranih lidera lokalnim odborima vladajuće SNS upravljaju poverenici.

Kad Šimpraga bije, Kružević miri?

Srbobranski naprednjak Todor Šimpraga došao je u žižu javnosti pre godinu dana kada ga je partijski kolega Đorđe Grujić optužio da je predvodio grupu batinaša koja ga je pretukla dok je raznosio letke sa pozivom građanima da NE glasaju za Aleksandra Vučića na predsedničkim izborima. Iako je Grujića nakon incidenta podržala opozicija, incident koji se dogodio bio je zapravo sukob unutar srbobranskog odbora SNS-a čiji su i Grujić i Šimpraga članovi. Mesec dana nakon incidenta, Grujić je sam potvrdio da je deljenje letaka protiv Vučića bila kulminacija njegovog nezadovoljstva zbog lokalne politike, ali i  “reketiranja” od strane pojedinih stranačkih kolega koje su tražile procenat od donacije koju je Grujićevo udruženje „Prvi srpski olimpijac – Momčilo Tapavica“ dobilo na konkursu „Zajednici zajedno“ Naftne Industrije Srbije.

U podeli letaka ga je presreo Šimpraga „i još trojica“, potvrdio je Grujić mesec dana nakon incidenta, navodeći da ga je Šimpraga “iz zaleta udario nogom u grudi”, a potom je tučen šipkama i šutiran.

“Niko iz stranke nije zvao da pita kako mi je”, požalio se tada Grujić novinaru.

Pola godine kasnije, u oktobru 2017. godine, na obeležavanju slave SNS-a u Srbobranu, Đorđe Grujić se slikao sa svojim batinašem Todorom Šimpragom i koordinatorom SNS Srđanom Kruževićem.

“Po svemu sudeći, stranačka slava bila je prava prilika da se zakopaju ‘ratne sekire’ i zaborave nesuglasice između Todora Šimprage i Đorđa Grujića, koje su u jednom trenutku zatalasale političku javnost u našoj opštini”, komentar je uz fotografiju pomirenja Šimprage i Grujića sa Srđanom Kruževićem na lokalnom portalu Srbobran.net.

Nakon talasa javnih nabavki krajem 2017. godine sa istovetnim konkursnim dokumentacijama koje su u gotovo 20 opština u Vojvodini dodeljene “Eko-vet plusu” doo kao jedinom ponuđaču, nove ugovore, zasad, sklopilo je šest opština: Bački Petrovac, Bačka Palanka, Bečej, Temerin, Vrbas i Srbobran

Sve opštine se nalaze u Južnobačkom okrugu kojima, u ime Srpske napredne stranke, koordinira zamenik novosadskog gradonačelnika Srđan Kružević.

Ukupna vrednost novosklopljenih ugovora iznosi 50,5 miliona dinara sa PDV-om, čime je “Eko-vet plus” iz budžeta vojvođanskih opština za nepunih godinu dana prihodovao više od 100 miliona dinara.

Vrednosti novih ugovora sklopljenih na osam do 12 meseci značajno su manji od onih koji su krajem prošle godine bili oročeni od 75 dana do četiri meseca, kako je VOICE već pisao.

Cenovnik usluga privatne spalionice životinjskog otpada je nepoznat, ali u kojoj meri se razlikuje od državnih kafilerija koje uslugu naplaćuju po kilogramu preuzetog otpada VOICE je otkrio na primeru Pančeva i Vršca, dva grada koji su nakon kratke i skupe saradnje posao uklanjanja životinjskog otpada poverila državnoj kafileriji, odnosno javnom preduzeću.

Pančevačko JKP “Higijena” se, nakon kratkoročnog aranžmana sa “Eko-vet plus” vrednog nešto iznad pet miliona dinara (sa uračunatim PDV-om), vratilo saradnji sa državnom kafilerijom po desetostruko nižem iznosu na godišnjem nivou.

U prvoj polovini aprila, potpisan je ugovor sa somborskom VU “Proteinka” u iznosu nešto većem od 550 hiljada dinara do kraja godine, uz napomenu da se preuzeti životinjski otpad meri po težini i da troškovi transporta moraju biti uračunati u ponuđenu cenu.

Da ovim napomenama prethodi loše iskustvo sa “Eko-vet plusom” svedoči račun koji je grad Vršac dobio za mesec februar. Na računu koji iznosi preko 1,3 miliona dinara za mesec dana, količina životinjskog otpada se navodi po vrsti i broju: “Jedan pas”, “koza i dva jareta”, “goveče”, “mačka”, “živina”, “svinja”, itd.

Umesto kilograma, kao troškovi usluge navedeni su pređeni kilometri tokom februara i marta. Za oko 6.000 kilometara pređenih od Vrbasa do Vršca i nazad, kao i vožnje na teritoriji ove opštine, građani Vršca su za ukupno 53 uginuća za mesec dana platili više od 1,4 miliona dinara, pokazuje izveštaj “Eko-vet plusa” koji poseduje VOICE.

Zato je Skupština grada Vršca na sednici od 20. aprila usvojila odluku kojom se javnom komunalnom preduzeću “2. oktobar” vraća delatnost sakupljanja animalnog otpada, a u obrazloženju se navodi da je ugovor sa “Eko-vet plus” doo “raskinut zbog neblagovremenog izvršavanja ugovorenih obaveza, nedostataka u izvršenom poslu i opšteg nepridržavanja iz ugovornih odredbi”.

Vršac je krajem prošle godine za  četvoromesečni aranžman sa “Eko-vet plusom” izdvojio 5,7 miliona dinara sa PDV-om.

„Konkurentnost“ na tržištu po političkoj podobnosti guši državne kafilerije

Vojvođanske varoši koje su dosada sklopile ugovor sa “Eko-vet plusom” doo platile su ili plaćaju i do osam puta veći iznos onih koje su ovaj posao poverile državnim kafilerijama. Prestonička JKP “Veterina Beograd”  je, krajem februara ove godine, sklopila godišnji ugovor sa državnom kafilerijom VU “Proteinka” u Somboru vrednosti od 2,7 miliona dinara (sa PDV-omv), dakle skoro pet puta puta manjem iznosu od onog koji je opština Vrbas potpisala sa “Eko-vet plusom” na čijoj se teritoriji nalazi spalionica privatnog preduzeća.

Četvoromesečni aranžman pančevačkog JKP “Higijena” koštao je ovo preduzeće deset puta više od godišnjeg ugovora sa državnom kafilerijom. Godišnju vrednost ugovora u Pančevu od oko 550 hiljada dinara, opština Temerin će plaćati na mesečnom nivou.

Zbog rasta potrebe za sve većom preradom životinjskog otpada u Srbiji u skladu sa zakonskom regulativom, somborska kafilerija u 2018. godini planira mesečnu preradu od minimum 1.000 do 1.200 tona, navodi se u planu poslovanja. Da bi se dostigla mogućnost prerade ove količine, VU „Proteinka“ računa na podršku države kao osnivača i konstatuje: “Ovakav način poslovanja sa konkurencijom u okruženju ostavlja male mogućnosti za veći profit”, ne precizirajući o kakvom načinu poslovanja je reč.

Simptomatično, prateći javne nabavke za usluge uklanjanja životinjskog otpada od osnivanja “Eko-vet plusa” doo u julu prošle godine VOICE nije našao nijednu na kojoj su se prijavile i državna kafilerija i privatni operater.

Ranka Ivanoska (VOICE)